хөгжим сонсож сууснааааа

шоколадтай сүүү ууж сууснаа гэнэт инээдтэй бодол орж ирлээ...
10 жилд байхад чиний үхтлээ араас нь гүйдэг байсан охин чин одоо их сургуулиа төгсөөд хүүхэдтэй нөхөртэй болчихсон байна. Гэтэл чи тэгтлэээ үнэд ордог байсан чи гон бие хэвээрээ л байгаа байхдаа гэж

Кафка "Хувирал"

Зиак оны эхний пост арай л deep зүйлээр эхэлж байнадаа.
Бодохнэээ хүн хайртай зүйлсээ халамжлах гэж хичээх нь нөгөө хүнийгээ улам сул дорой болгодог юм болов уу?
Грегор бол угтаа хариуцлагаа ухамсарласан мундаг дүр мөртлөө...түүнийг үхэхэд нь гэр бүлийх нь эрх чөлөөг мэдэрч, түүний хувирал нь угтаа тэр хүнд бус гэр бүлийнх нь хувирал байсан юм шиг санагдана.
Мөн аливаа хувиралд дотны болон гадны хүмүүсийн харилцан үйлчлэл хэрхэн харагддаг нь 3 өрөө хөлслөгч болон гэрийн үйлчлэгчээр илрэх шиг.....(Дотны хүндээ хэлж чадамгүй гунигааа танихгүй нэгэнд хэлэх нь амар байдаг шиг. Намайг мэдэх нэгэндээ өөрийгөө ойлгуулах гэж зовснооос огт танихгүй этгээдэд үл ойлгогдох байдлаар үлдэх нь таатай шиг)
Грета ахыгаа ойлгож, халамжилж, хайрлаж байгаа мэт боловч төгсгөл хэсэгт хамгийн хүнд шийдвэрийг яаж хэлж зүрхэлвээээ....

ингээд бодохооор хувирал миний дотор ч надаас хамааралтай зүйлсэд ч бас нөлөөлдөг болох  нь харагдаж байна. Бас эвлэхгүй байгаа зүйлийн араас зүтгэж байснаас хэсэг амсхийх хугацаанд , өөрийгөө чөлөөлөх хугацаанд хүмүүс хэрхэн хүчирхэгждэгэв....

Хүн байх нь хариуцлага гэдэг зүйлээс түүнийгээ ухамсарлахааас шууд хамаардаг юм болов уу?
Хэн нэгний хувьд чухал нэгэн байх чухал бус нэгэн байгдах нь алга урвуулхын хооронд хэврэг юм болов уу?
Хайртай хүнээ алдах нь эргээд заавал амьдрах хүслийг төрүүлдэг юм болов уу?
Бас грегор шавьж болсон нь хүн шиг том хэрэг үү эсвэл дундаж уу бүр жижигхэн үү? энэ номны туршид үүнд эргэлзэв
Миний үхэл хэн нэгнийг эрх чөлөөтэй болгохуйц тийм уйтай биш байгаасаа
Идэх хэрэгтэй. Амт гэдэг таашаалгүйгэээр хүн гэгдэх хэцүү юм. Амттай хоол идэх хэрэгтэйн байна
Хүн гэдэг төрөлтөд л зураг, дурсамж, хөг аялгуу гэгдэх зүйлс нандин санагдаж ойлгодог байх....тэгхэээр эдгээр таашаалыг авдаггүй хүмүүсийг хүн гэх хэцүү л юм....Би тэр дурсамжыг бүтээж байдаг гэхэээр тэр нь дурсамж бичвэр зургааар сангалзаж өв болдог ч юмууу......
Энэ зохиол их сонин юм...хэтэрхий өрөвдөлтэй санагдлааа...өрөвдөөд л үхсэнд нь бүр шаналах  шиг.....Мэдэхгүй юм дахиад уншдаг ч юмуу гэж бодож сууна...яагаад гэвэл энэ номыг экзистенциализм-тай холбож дахиад review хиймээр санагдав даанч миний экзистенциализм-н мэдлэг одоохондоо дутуу дулимаг байгаалдаа. Энэ ч гэсэн энэ жилийн challenge-Д орноо ^_^