Сайхан өдрийн нар хүртэл сайхан жаргадаг

ойрд бие лагшин тааруу байгааг эс тооцвол сэтгэл санаа харин ч өөдрөг өнгөрч байх шиг.

Миний блогт эзэнтэй пост тун ховор  ганц 2хон л бий. Тэдний тоог өнөөдөр нэмэмээр санагдав.

Баярлалаа
Баярлалаа гэдэг үгт бүгдийг багтаамаар санагдав.
Бахархал
Бардамнал
Бяр амтагдсан
Бахим гар
Бялдууч магтаал
Баярмаад дуртай тэр нэгэнд

Эрээ цээргүй ч
Элдэв маяггүй
Эрээвэр хураавар яриа үгүй
Энэ хүнд талархаж явсаныгаа гэнэт ойлгов

Аз жаргал

Аз жаргал гэдэг адал явдалтай амьдрал, асар тансаг амьдрал, цэцэн мэргэнд дурлах, цэнгэл жаргалд тэмүүлэх, явдал огтоос бишшүүдээ.

Аз жаргал гэдэг орох оронтой оочих аягатай, тэврээд үнсэх хайртай хүнтэй, энгийн хэрэглээний зүйлсэээ ямар ч зовлонгүйгээр авч болох амьдрал юм шиг санагддаг. 

өнөөдөр энэ шүлэг аманд байнга уншигдав

Яавал аав нь чам шиг

Жирийн цас будрахад

Гүн ухаантан мэт гайхширах вэ?

Яавал аав нь чам шиг

Жижигхэн алганыхаа ард

Бүгдээс нуугдаж чадах вэ?

Яавал аав нь чам шиг

Тогтоол усыг гутлаараа туучаад

Бороо… бороо гэж хөөрцөглөх вэ?

Яавал аав нь чам шиг

Толь мэт нуурын мандлыг заагаад

Тэнгэр… тэнгэр гэж нэрлэх вэ?

Яавал аав нь чам шиг

Чиний мэддэг үгээр

Яруу найраг мэт ярих вэ?

Брейгель...Тариачин Брейгель гэж алдаршсан их питер брейгель

The Blind Leading the Blind, 1559 

 

Сохрууд
адилхан хараагүй ч анх нөхдийнхөө хөтөч болохыг хүссэн тэнэг сохор хүний тухай библийн судрын дээрх ишлэл, домгоос сэдэвлэн “Сохрууд” хэмээх эл зургаа бүтээжээ. Брейгэлийн алдартай бүтээүүдийн жагсаалтыг тэргүүлдэг энэ зургийг туурвих үед түүний суу авъяас оргилодоо хүрсэн гэж үздэг. Хувь заяагаа зөнд нь орхиж, далдын хүчинд муйхраар итгэсэээр байгаа хүн төрөлхтний эмгэнэлт харалган байдлын тухай Кальвины сургаалыг Брейгель эх оронд нь хэцүү цаг ирсэн үед санаж сэдэн нийт хүн төрөлхтөнд хамаатуулан зуржээ. Энд дүрслэгдсэн  сохор эр хүн төрөлхтний сохролын бэлэг тэмдэг юм.
Дүрслэл: зураг дээр зургаан сохор хүн чанх урд нь ус дүүрэн жалга байгааг огт мэдэхгүй урагшилж байна. Жалга руу унаж буй сохрын харц тэнгэр лүү дараагынх нь харц үзэгчид рүү ширтэнэ. Гүн үзэн ядалт, жигшим инээмсэглэл нь түүний царайг айж цочирдом баг болгон хувиргасан байх агаад ийм царайг яаж ч зөвтгөөд өр өвдөж үл чадахаар.хамгийн  сүүлд яваа сохрын маанагдуу, мохоо амьтных шиг царайнаас бусдынх нь царай улам шунал тачаалтай, хорсол зэвүүцэлтэй болж оюуны  сохрол нть бие бялдрых нь гажуудлаас даван гарч царай төрхийг нь улам үзэшгүй муухай болгоно.
энд дүрслэгдсэн үйл явдал хэдий ахуйн сэдэвтэй, дүрслэгдсэн баатрууд аймшигт төрхтэй ч цаад дотоод агуулга, мөн чанар нь хүнлэг хорвоогын эмгэнэлт талыг илэрхийлжээ. Хүний мунхаглал түүнийг ёроолгүй гүн ангал руу хүргэдэг тухай том сэдэв энд хөндөгдсөнөөрөө зураг алдартай юм. Сохор нь сохроо дагуулж яваа болхоор жалга руу унана, төгсгөл гарцаагүй ирэх билээ.  Брейгэлийн уран бүтээлийн эхэн үед ёгт сэдэв , далд утга зонхилдог байсан нь  түүний шүтээн Иероним Босхын нөлөө. Босхыг дуурайж цөөнгүй бүтээл туурвисны  нэг нь  “Нидерландын зүйр үг” хэмэээх 1559 Онд бүтээсэн бүтээл нь юм. Баялаг утга агуулга , билэг тэмдэг, ёгт утгаар дүүрэн  энэ зурагт 110 гаруй зүйр үг багтаасан гэж үздэг.

Зургийг бүтэц ерөнхий  хэв маяг нь олон дүрүүдтэй бүгд ёгт утга агуулагдаж байгаа зэрэг нь Босхын алдарт  “ертөнцийн аз жаргалын цэцэрлэг” бүтээлийг санагдуулдаг.

Нидерландын зүйр үг (1559 он, Берлиний музей)

зургийн дүр , үйл явдал бүхэнд тайлбар хийнэ гэвэл нилээн хугацаа хөдөлмөр хэрэгтэй болно. Товчхондоо “тэнэгүүдийн ертөнц”-г онч мэргэн үгсээс санаа авж хошин ёгт байдлаар дүрслэхдээ билэгдэл, битүү утга санааг өргөнөөр ашигласан. Тэнэг хүмүүс амьдардаг нэг тийм сэдвийг 1494 онд хэвлүүлсэн  “тэнэгүүдийн хөлөг”  хэмээх бестсэллэр  элэглэлээрээ Себистян Брант олны хүртээл болгосон бөгөөд Франс Хогенберг зэрэг сийлбэрчид ч энэ сэдвээр бүтээл туурвих дуртай байжээ. Хогенбергийн 

“ЦЭНХЭР НӨМРӨГ” хэмээх бүтээл Брейгельд энэ зургаа зурах сэдэл төрүүлсэн гэж үздэг.
*Тэнэгүүдийн ертөнц гэдгийг юун түрүүн хаанаас харж мэдэж болох вэ ? Христийн шашны урлагт загалмай хэлбэрээр ороосон бөмбөрцөг дэлхийгээр илэрхийлдэг. Загалмай ямагт дээшээ харсан байх ёстой , зургийн баруун доод хэсэгт нэгэн эрийн барьж байгаа шиг. Хэрвээ доошоо харсан бол толгой нь уруугаа харсан дэлхийг илэрхийлнэ. Бөмбөрцөг энд буруу байрлалтай байгаа нь тосгон тэр чигээрээ тэнэгүүдээр дүүрсэн гэсэн санааг илэрхийлжээ

*Цэнхэр нөмрөг
“Тэр эмэгтэй нөхрөө цэнхэр нөмрөгөөр бүтээдэг” гэсэн хэллэг баруунд их алдартай байв. Энэ нь нөхрөө араар нь тавьдаг гэсэн утгатай  хэлц. Тэр цагт цэнхэр өнгийг хууран мэхлэлтийн тэмдэг гэж ойлгодог байсан бөгөөд энэ зураг Хогенбергийн “цэнхэр нөмрөг”-тэй төстэй боловч илүү амьд , хошин өнгө аястай дүрсэлжээ. Таяг тулсан хөгшин нөхөр нь залуухан өндөр бие хаа сайтай эхнэр нь юу хийж суугааг мэдсэн шинжгүй сууна. Завхай эхнэртэй цэнхэр нөмрөгтэй хөөрхий эрийг 2 хүүхэн харан хов ярих бөгөөд түүний цаана гахайгаа сарнайгаар хооллож буй хүн өөр нэгний тэнэглэлийг харан гайхна. Энэ мэт дүрслэлүүд нь тус тусад нь аваад үзэхэд тус тусдаа бүтээл юм шиг боловч хоорондоо уялдаа холбоотойгоор өрнөнө. Эл зурагт дүрслэгдсэн зарим дүрүүд, тухайлбал тэнгэрийн хаяанд баруун дээр сохрууд  сохруудаа хөтөлсөн  дүрслэл дээр өгүүлсэн  “сохрууд” хэмээх зургых нь сэдэл болсон юм.

Тариачин айлын хурим (1568 он)

Дүүрсэн усан тэнэгүүдийг дүрслэхдээ хэн ч брейгелээс илүү гараагүй гэдэг. Тухайлбал тоосгон хана мөргөх ямар ч утгагүйг хэн ч мэднэ. Тэгсэн ч түүнийг оролдож үзэх тэнэг ямар байхыг зураач таашаалтайяа дүрсэлжээ. Унтлагын хувцсан дээрээ  хуяг өмсөж, гартаа сэлэм барьсан эрийн хувцас нь тийм ч дайчин биш. Өрөөсөн хөлдөө л гутал углаж , шилбэ нь боолттой байх  нь тэрбээр өмнө нь  өөр нэг тэнэг явдалд орооцолдсон биеэ гэмтээснийг  харуулна.
Гэтэл тэнд  нэг нөхөр газар асгарсан бантангаа буцааж хийхээр оролдож байна. “Асгарсан сүүний араас уйлах хэрэггүй” хэмээх хэлц үгийг энд иш татжээ. Хөдөөгийн орчин ахуй учраас сүү , талх тэргүүтэй эгэл ахуйлаг зүйлс ихээр дүрслэгдсэн байдаг. “Хооронд нь хүргэж чаддаггүй”  хэмээх хэлцийг анх  “ тэр нэг талхнаас нөгөө талхтай залгаж чадахгүй”  гэж ярьдаг байв. Энэ хэлцэд ямар ч хошин юм уу онч утга байхгүй боловч зураач үүнийг харахад инээдтэй хошигнол болгон хувиргаж чаджээ. Энэ тариачин  эр ердөө нэг талхнаас нөгөөд хүрч чадахгүй тэнэг ажээ. Энэ мэт ардын зүйр үг хэлцүүдээс санаа авч хүн төрөлхтөний  тэнэглэлүүдийг шоолон эгдүүцсэн зураг он цаг өнгөрөх тусам үнэ цэнэ нь нэмэгдсээр л байна

Тариачдын бүжиг (1568 он)

Хувь хүний тухайд тун ч чөлөөт сэтгэхүйтэй амьдраоаас  тасархай, өвөрмөц тасархай өвөрмөц үзэл баримтлалтай байснас гүн ухаантан,с этгэгч байсан гэж зарим судлаачид үздэг.  Зарим нь италийн сэргэн мандалтын үеийн  амьдралыг бахдах , бишрэх үзлийн эсрэг хүн , ертөнцийн эмгэнэлт сөргөлдөөний онолыг бий болгосон гэж нотлон буруушаах нь ч бий (хахах энэ өгүүлбэр их сонирхолтой эхлээд сөргөлдөөний онолыг байдаг хэмээн нотолж дараа нь үүнийг бий болгосон хэмээн энэ зураачыг буруушаасан байх нь буруушаасан хаха, ганцаараа инээх гэж хаха)
энэ нь тэр “Сохрууд” хэмээх зураг дээр тод томруун илрэнэ.

Вавилоны цамхаг (1563 он)

Ямартай ч энэ  хүн , хүн төрөлхтний  түүхэнд цөөн төрсөн чөлөөт сэтгэлгээ бүхий оюуны хувьсгалчдын нэг түүнийг Умардын сэргэн мандалтын үеийн том төлөөлөгчдийн нэг хэмээн үздэг шалтгаан нь бизээ.

Тэрээр байгалаар дамжуулан ертөнцийг үзэх үзлээ илэрхийлж, байгалын тодорхой үзэгдлүүд биш чухамдаа мөнхийн хөдөлгөөнд буй байгаль, түүний дүнд хүмүүний эзэлж буй байр суурийг гаргахыг эрмэлзэж байв.

Цасан дундах анчин (1565 он)

Нэг талаас газарзүйн аугаа нээлтүүдийн нөлөө учраас хорвоо дэлхийн тухайн хүний мэдлэгийн хүрээ өргөжиж байгаагаар тайлбарлаж болно. Нөгөө талаас хүн гэгч байгалийн сүр хүчний дэргэд өчүүхэн болохыг тодотгосон байгалийн гоо сайхан сүр хүчний тухай цоо шинэ үзэл баримтлал байсан юм

Яг одоо /5/

нэвсийтэл цас
цэвцийсэн хуримын даашинз
цас хайлав

Гуагчин хашгирах
Гуаглан хэрэлдэх
сүрэг сүрэглэлээ гэж....

Голын урсгал
Горхины эхэнд
Алчуураа урсгачихаж билээ

Үслэг тоор
Үнэг тэргүүтэй дах
Зөөлөн

/хэдэн мөр холбосныхоо дараа би хэд хэд уншдаг. сэтгэлд минь нийцэж байна уу үгүй юу гэж.....засвар ер нь хийгээд байддаггүй. Үүнд дурсамж хадгалагджуу гэж эргэлздэг.
тэгээд хамгийн сүүлд нь нилээд хэдэн жил өнгөрснийхөө дараа энэ мөртүүдээ уншаад өөрийгөө ямар гэнэн түүхий байсныгаа санан дурсагдээ гэж бодоод постолдог/

тойрог

би цагираг тоглох дуртай охин байсан
 улаан ногоо цагирагийг 
унагалгүй тогтоон эргэлдүүлж
урагш хойш гүйж
тоглох дуртай охин байсан
явуут дундаа л нэг хөлөөрөө ороон эргүүлж
яриан дундаа л хоёр гартаа хураан эргүүлж
гүйж байхдаа л уулсыг төөлж
үүлсийг тоолж, дуу аялж
гүнзгий нүхэн дээгүүр харайж
тоглох дуртай байсан
нэг газраас нөгөө рүү алхаж биш гүйж хүрдэг
нэрлэж боломгүй юм бүхэн нэр өгдөг
оддоос, тодыг нь өөртөө зүсилчихсэн
моддоос, өндрийг нь өөртөө өмчилчихсэн
шувуутай ярьдаг, мууртай  уралддаг
нохойтой ширтэлцдэг
шулуун үстэй , онигор нүдтэй
халуун зүрхтэй охин байсан
бэлхүүсэнд эргэлдэх арван цагирагыг хэрэв унагавал
би өөртөө унтахгүйдээ гэж өөртөө андгайлдаг
тэр охиноос өнөөдөр юу үлдсэнийг харах гэж
тэр л үеийн , тэр толийг өдөржин ширтэв
АЙ, уйтгар дүүрэн нүдийг минь тойроод
он жилийн цагираг  л үлдэж дээ
Уртаар шүүрс алдтал, гэнэт
ус шиг шингэж дуу ард цацарлаа
-ээж ээ надад цагираг аваад өгөөч
Л.Өлзийтөгс "Толинд туссан будда" 84-р тал "ТОЙРОГ" 

Яг одоо 4

Хүн гэдэг их сонин шүү. Хүний хүсэл шунал, хамаарал гэдэг зүйлс тун сонин....Амьдрах хүсэлгүй атлааа үхлийг хүсэхгүй тэр мэдрэмж хайрыг хүсэх атлааа хайртай хүнээ алдах мэдрэмж

өөөртөө томоо хана босгочихооод тэр ханыг нурааах хүнийг хүлэээх....

Өөртөө томоо зорилт тавьчихааад зааа биелүүлнээ гээд сууух.....

Хүн болж төрнө бусад хүмүүс шиг энгийн байх...үнэндэээ би яг л бусад хүн шиг болж байна...үзэл бодол минь явцуу болж харах сэтгэх үйлдэл минь хавчигдмал болжээ...Эгээ л бусад шиг алхаж идэж инэээж бусдааас өөр байх шаардлага алга бусад шиг байх нь илүү амар ч юм шиг....

Хүсэл минь унтрах мэт магадгүй ирэх ёстой байсан зүйлийг тэгтлээ их хойшлуулчихсан байсан учраас болох юм болдгоороо болж буй мэт

Мөрөөдөл хүсэл тэмүүлэл абстракт зүйлс үгүй болж улам материалист шинж давамгайлах жишээний. Ашиг хонжоо

үнэндэээ өөөрийгөө бодохоо больж

Би юунд дуртай юуг хүсэж байгаадааа ЭРГЭЛЗЭЖ эхлэх

хуучны бүхэн тодрон гарч ирээд байна ууу хуучны би алга болоод байна гэдгийг ялгахаа болилоо.....

Эгэл жирийн хүн шиг болж этгээд сонин зүйлсэд дурлахаан больж нэгэн хэвийн хэмнэлд ээнэгшин дасаж элдэв бусын зүйлсэд шунан дурлахаа больжэээ....

Ярих нь улам багасаж хөндлөнгийн ажиглагчын үүргийг гүйцэтгэх болж....

Аар саархан зүйлсэд бухимдахаан больж шалдар булдар хэрүүлэээс залхаж

Хэн чанг орилж байгаа нь мундаг биш хэн хамгийн зэвүүн сэтгэж эрээвэр хураавар хор хутгаж байгааг ажигладаг болчихжэээ....

Нас залуу ч арай л эрт буурь суух шинжтэй.... Өөрийгөө хайхааан больж өрөөл бусдыг ажиглаж үнэндээ тэмүүлэл үгүй амьдарч байгаагаа өдөр тутам ажиглах бөгөөөд

Зугаа цэнгэлээс таашаал авахаа больж эхэлж байна.

Хийж бүтээхийн гарааас гар оюунааас ундрах үгсийг урлаж амьдармаар санагдавч санаанд ер буухгүй агааад одоогын би дараагын би-н талаар бодох сөхөөгүй

Гэнэт л амьдармааар бүр гайхалтай эрч хүч орох хийгэээд тэрхэн дорооо унтрах бөгөөөд эрс шийдвэр огтоос байхгүйн дэээр бүлээн цог шиг нэгэн хэмэээр асна...Тогтмол хурд амжилтыг олдог ч үнэндэээ урсгал жигд байх тусмаа уйтгартай санагдана....

тэглээ гэээд өөөрчлөлтөд огтооос дургүй агааад өөрчлөлтөд хэт мэдрэмтгий хандана....

Цаг хугацаа өнгөрөх тусам бүгд өөрчлөгдөх авч би яагаад өөрчлөгдөхгүй байгааад тун их гайхна.....Цагийн урсгалд өөрөө өөрөөрөө үлдэж байгаагаа аз гэж бодох хэрэгтэй юу эсвэл өсөж дэвжихгүй учрааас өөрчлөгдөхгүй байна уу гэдэгтээ эргэлзэж эхлэнэ...

Гоо сайхан гооо зүйн таашаал өдөр ирэх тусам өөрчлөгдөх хэдий ч хуучинсаг  хүн бололтой би....

Хэзээ нэгэн цагт гэрэлтдэг хүн гэж тодорхойлуулж байсан бол одоо сүүмийх гэрэлний туяа шиг л өөрийгөөө санах аж...Тэглээ гэээд сэтгэлээр унахгүй бөгөөөд хэзээ нэгэн цагт гэрэлтэнэ гэдэгтэй итгэдэг ч юмуу хэзээ ч гэрэлтэхгүй байсан ч шаналахгүй ч юм уу....Хөг эгшиггүй амьдралдааа дасаааад хөвөрсөөөр байгаа өдрүүдийг хэвэнд нь үлдээхийг хүссэн юм шиг. 

Шунал байхгүй. надаас мундаг хувцастайд, утастайд, эд хөрөнгөтэйд, бэлзэгтэйд хэзээ ч атаархаж явсангүй....Ямар хүнд би атаархдаг юм бол?

Сайхан аавтайд сайхан ээжтэйд сайхан гэр бүлтэйд, сайхан авьяастайд, сайхан чанартайд, зөв хүмүүжил зөөлөн инээмсэглэлд...Хийж бүтээх гэсэн эрмэлзэлд хийж чадаж байгаа зоригт нь,,,Хэнээс ч илүү бүтээлч занд нь , хэнээс ч дутахгүй өөрийгөө илэрхийлж байгаа үзэл бодолд нь. хэнтэй ч дутахгүй ярих мэдлэгтэйд нь...гаргаж байгаа бүтээлд нь гаргахыг эрмэлзэж байгааа сэтгэлд атаархдаг байсан....

......Гэтэл амьдрах тусам энэ бүхэн замбараагүй болж байгааад нас ахихын хэрэээр материааллаг зүйлс намайг тодорхойлж байгаад...тэгтлээ их хүсдэг атлаа зэвэрч байгааагааа ямар ч тэмцэлгүй зөвшөөрч сууугааааа санагдах болж 

хэн нэгэнд өөрийгөөө ойлгуулахыг хүсэх мөртлөө хэзээ ч учирлаж тайлбарлаж байгаагүй мэт санагдлаа...үнэндэээ энэ блогт сараачиж л суугаа юмдааа.....

Споооорт

хха хаааяаа их сонин шүү...Намайг NBA-н эхний тоглолтыг үзээ гээд ажлын хуваарь өдөр тавигдаж билээ...Бас Nba All star үзээ гэд дахиад хуваарь өдөр тавигдсан байх жишээний.

Ардчилал яг л автобусанд суухтай адил

Автобусаар бид бүгд л зорчдог . Билет  авч сууна.  Татвар төлнө. Би мөнгө төлсөн атлаа. Зарим нэг нь зогсоогоороо зарим нэг нь суудалтай. Бүгд л мөнгө төлсөн атлаа зарим нь тухлаг байдлаар  хүрсэн газраа зориж байхад зарим нэг нь тухгүй. 

Өндөр настан, хүүхэд, оюутан, хөл хүнд хүүхэдтэй эхчүүд арай илүү боломжтой. Боломжийг биднээс шаардана. Гүрийж гүрдийж суудал тавиж өгөөгүй хүмүүсийг тэд жигшин зэвүүцэж харна. Суудал тавиж өгөгсдөд худлаа ч гэсэн наалинхаатна.

Татвар төлсөн мөртлөө зарим нэг нь авхаалжтайгаар суудал бараадана, эцэж ядарж байгаа нэгнийг өрөвдөх нэгэн гарахгүй бүгд л сууж ая тухтай зорисон замыг хороох гэж мэрийнэ. Чадвал суу чадахгүй бол хохино л болно.  Зүгээр л мөрөөрөө явж бас болохгүй чамайг шахна, түлхэнэ, онхолдоо хүрвэл унана, царайлаг залуус, сайхан хүүхэн харагдана,мөнгөгүй бол хараалгуулна.

Роок нөхөр орж ирвэл хамаг бүгдэээр алмайрна. Хэт ганган байвал хээнцэр нэгэн гэж жичлүүлнэ. Ядуу буурай харагдвал мөнгөгүй нэгэн гэж дээрэлхүүлнэ. Ном уншиж явбал хэнээ нөхөр, нам яриж суувал улстөржсөн увиагүй нөхөр , хэнэггүй нэгэн болвол хэтэвчтэй мөнгөө алдана. Зүгээр л явж болдоггүй зүггүй тэр автобус яг л ардчилал шиг.  Зохиолын дуу танхимаар нэг дуугарна. Ганцаар орилоод нэмэргүй бүгд тэр дууг сонсож буй. Энэ нөгөө ардчилал. Хэн хүчтэй нь дуу тавина. Хүчгүй бол дургүй ч сонс дургүй ч дага

 Суух автобусаа зөв сонгоогүй бол хүрэх газраа удаж л хүрнэ. Зөв сонголт хүртэл автобус дээр илрэх гэж.

 Монголдоо үйлдвэрлэсэн автобусын тоо цөөн харагдаж. Тухалж суугаа тээвэр минь тус тусын гадаад орноос тусламжаар дамжиж ирсэн байх жишээний. Билетний мөнгөгүй хүнд үйлчилдэггүй дүрэм тусламж нэртэй бараанд ч үйлчилмээргүй байлтай. Үнэгүй зүйл байдаггүй мөртлөө ардчилал биднээс тусламж нэртэй автобусны хариуд тусгаар улсаас юу нэхэхийг бид мэдэхгүй.

Ардчилал яг л автобусанд зорчихтой адил юм.

хөгжим сонсож сууснааааа

шоколадтай сүүү ууж сууснаа гэнэт инээдтэй бодол орж ирлээ...
10 жилд байхад чиний үхтлээ араас нь гүйдэг байсан охин чин одоо их сургуулиа төгсөөд хүүхэдтэй нөхөртэй болчихсон байна. Гэтэл чи тэгтлэээ үнэд ордог байсан чи гон бие хэвээрээ л байгаа байхдаа гэж

Кафка "Хувирал"

Зиак оны эхний пост арай л deep зүйлээр эхэлж байнадаа.
Бодохнэээ хүн хайртай зүйлсээ халамжлах гэж хичээх нь нөгөө хүнийгээ улам сул дорой болгодог юм болов уу?
Грегор бол угтаа хариуцлагаа ухамсарласан мундаг дүр мөртлөө...түүнийг үхэхэд нь гэр бүлийх нь эрх чөлөөг мэдэрч, түүний хувирал нь угтаа тэр хүнд бус гэр бүлийнх нь хувирал байсан юм шиг санагдана.
Мөн аливаа хувиралд дотны болон гадны хүмүүсийн харилцан үйлчлэл хэрхэн харагддаг нь 3 өрөө хөлслөгч болон гэрийн үйлчлэгчээр илрэх шиг.....(Дотны хүндээ хэлж чадамгүй гунигааа танихгүй нэгэнд хэлэх нь амар байдаг шиг. Намайг мэдэх нэгэндээ өөрийгөө ойлгуулах гэж зовснооос огт танихгүй этгээдэд үл ойлгогдох байдлаар үлдэх нь таатай шиг)
Грета ахыгаа ойлгож, халамжилж, хайрлаж байгаа мэт боловч төгсгөл хэсэгт хамгийн хүнд шийдвэрийг яаж хэлж зүрхэлвээээ....

ингээд бодохооор хувирал миний дотор ч надаас хамааралтай зүйлсэд ч бас нөлөөлдөг болох  нь харагдаж байна. Бас эвлэхгүй байгаа зүйлийн араас зүтгэж байснаас хэсэг амсхийх хугацаанд , өөрийгөө чөлөөлөх хугацаанд хүмүүс хэрхэн хүчирхэгждэгэв....

Хүн байх нь хариуцлага гэдэг зүйлээс түүнийгээ ухамсарлахааас шууд хамаардаг юм болов уу?
Хэн нэгний хувьд чухал нэгэн байх чухал бус нэгэн байгдах нь алга урвуулхын хооронд хэврэг юм болов уу?
Хайртай хүнээ алдах нь эргээд заавал амьдрах хүслийг төрүүлдэг юм болов уу?
Бас грегор шавьж болсон нь хүн шиг том хэрэг үү эсвэл дундаж уу бүр жижигхэн үү? энэ номны туршид үүнд эргэлзэв
Миний үхэл хэн нэгнийг эрх чөлөөтэй болгохуйц тийм уйтай биш байгаасаа
Идэх хэрэгтэй. Амт гэдэг таашаалгүйгэээр хүн гэгдэх хэцүү юм. Амттай хоол идэх хэрэгтэйн байна
Хүн гэдэг төрөлтөд л зураг, дурсамж, хөг аялгуу гэгдэх зүйлс нандин санагдаж ойлгодог байх....тэгхэээр эдгээр таашаалыг авдаггүй хүмүүсийг хүн гэх хэцүү л юм....Би тэр дурсамжыг бүтээж байдаг гэхэээр тэр нь дурсамж бичвэр зургааар сангалзаж өв болдог ч юмууу......
Энэ зохиол их сонин юм...хэтэрхий өрөвдөлтэй санагдлааа...өрөвдөөд л үхсэнд нь бүр шаналах  шиг.....Мэдэхгүй юм дахиад уншдаг ч юмуу гэж бодож сууна...яагаад гэвэл энэ номыг экзистенциализм-тай холбож дахиад review хиймээр санагдав даанч миний экзистенциализм-н мэдлэг одоохондоо дутуу дулимаг байгаалдаа. Энэ ч гэсэн энэ жилийн challenge-Д орноо ^_^