Мартагдсан бүхний бүдэгхэн гоо үзэсгэлэн Усан будгаар буулгасан борооны үнэр шиг Магад энэ өвлийн турш намайг дагах нь байна.
Tuesday, May 20, 2014
нэгэн биеийн минь нөгөө тал
Ойрын үеээр энэ үг нилээдгүй сэтгэлд хадаатай явлаа. Хэт ширүүлсэн ч үнэндээ наалинхаатах, сонирхох сезион нь биш байсан. Үнэндээ түүнд мэдрэгдэж байгаа бүх мэдрэмж бодол миний яаг нэг жилийн өмнөхтэй ижил байсанд. Баярлаж байсанд, сэтгэлээ нээн ярилцаж байсанд, эмээж басхүү догдолж байсан нь алган дээр дэлгэчихсэн мэт танил санагдаж байлааа.
Эхлээд нэгэн биеийн минь нөгөө тал
Миний хувилбар гэж санагдана
таних тусам үнэхээр бахадмаар хүндэтгэмэээр өөрийгөө эн тэнцэхгүй байх вий, санаанд нь хүрэхгүй байхвий гэдэг айдас төрнө/ үнэндээ ярилцаад үзэхээр зарим талаар үнэхээр өөрийгөө чамалхаар мэдрэмж төрж ч мэднэ/
гэхдээ харин ч их нээлттэй хамт суухаар мэдлэгтэй мэдээлэлтэй яалтчгүй яриа нийлээд сонирхолтой байх нь сэтгэлд цаанаа л өег санагдана. Цаашлаад дурлаж ч мэднэ
Дараа нь илүү таних тусам дотогшоогоо бөгөөд танилын хүрээ нилээдгүй их санагдана. Үнэндээ миний гэрэвшээд байгаа танилтай маань хээв нэг юм ярих тэдгээр хүмүүсээс чи түүнийг харамлах мэдрэмж төрнө
Сүүлрүүгээ үзэн ядах хэмжээний, яршигтай, түүний хүрээлэлд орж чадаагүйн нэг тийм нууцхан гуниг хурнадааа
Үнэндээ энэ бол хэн нэгний зүгээр л блогтоо бичиж байгаа хог үүнийг уншиж цагаа барах ч шаардлага байхгүй. Хэн нэгний хэзээ нэгэн цагт мэдэрч байсан тэнэг бөгөөд сонин мэдрэмж хэнд ч хэрэгтэй юм. Гэхдэээ
Түүнийг танин мэдэх нь цаанаа л амттай санагдана. хааяаа хааяаа блогыг нь уншиж мэдрэмжээс нь сонирхоно. Гол нь хэзээд энэ хүн ийм л байсан ийм байсаар л байна. Өөрчлөгдөхгүй байх. Өөрчлөгдөх бодолчгүй байх.
Labels:
бодрол
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment