Нэг өдөр

хөл минь зугуухан алхах боловч сэтгэл энд дэгдэн гүйж байлаа. хүйтэн борооо асграад тэнгэр цаанаа нэг л бүүдгэр ч indie хөгжимийн хэмнэл шиг цаанаа л аанайл сайхан өдөр байсан.

 ..........танихгүй дугаараас залгах танилаа дуугаар таних гэж нилээд хичээлээ. Ярианых нь хэлбэрээс танин асуувал баллет үзэх санал ирлээ . Сонгодог зүйлсээс хэзээд татгалзаж чаддаггүй зангаараа зөвшөөрсөн ч үнэндээ хоцроно гэдгээ мэдэж байсан......

хоцроод ч болохноо очмоор санагдсан... хэрэгггүй ээ гэх мэт ар араас ээлжилсэн бүтэлгүйтлийн эцэст хоосон хаалга мөргөөд буцсандааа....

.....Дуурь бүжгийн театрт кеттэй савхитай орно гэдэг миний хувьд хэзээ ч байж болохгүй зүйл байсан учраас хоцорсон байж ч магадгүй....

....Хэзээ ч билээ  "эрэгтэй хүн хамгийн нандин хүндээ, хамгийн хайртай хүнийгээ сонгодог урлаг тоглогддог газар аваачдаг юм" гэж надад хэлж байж билээ. Үнэн байх хувьдаа би үнэн байгаасаа гэж хүсдэг. Хэн нэгэнтэй биш хэзээд хамгийн дотно хүмүүстэйгээ л эдгээр газар очдог юм шиг санагддагсан

Бороо шаагиаад л байсан шүхэр байгаагүй мөртлөө би ерөөсөө даараагүй, зам дагуу алхахад навчин дээр дуслах бороо хичнээн тансаг харагдсан 

............навчин дээр бөнжигнөх энэ дусал

            хичнээн яруу хичнээн тансаг харагдана вэ

            гэтэл яагаад над дээр дуслах энэ дуслууд

            хичнээн гунигтай санагдана вэ?

хөл минь зугуухан алхах хэдий ч сэтгэл минь цойлин дэгдэж, хэнээс ч илүү догдолж хэнээс ч илүү хүссэн. Бороо над дээр дуслаж, харсан хүн болгон даарч байсан ч сэтгэл халуунаараа цогшиж байсан....

Бүүдгэр тэнгэрийн дор хүйтэн бороо асгаж байсан ч

Бүсгүй залууруугаа яарч байсан, --------> уран зохиолын хэтрүүлэг ашигласан болно :P . Зүгээр л сайхан өдөр байгаасай гэж хүссэн юм.